Habemus Papam! Lenny Belardo, halverwege de veertig, wordt verkozen tot
paus. De jongste paus in de geschiedenis. De medewerkers van het
Vaticaan, die gehoopt hadden hem te kunnen kneden volgens hun eigen wil,
zijn in shock wanneer Lenny net de omgekeerde weg op gaat die zij voor
ogen hebben. Hij gebruikt zijn macht om wanpraktijken bloot te leggen.
Tegen de marketingverantwoordelijke van het Vaticaan verklaart hij dat
er geen merchandise van zijn beeltenis wordt gemaakt, daarbij een grote
bron van inkomsten van het Vaticaan meteen afschaffend. Tegelijkertijd
probeert hij als ultraconservatief terug te keren in de tijd. Abortus,
echtscheiding, homoseksualiteit en pedofilie worden allemaal over
dezelfde kam gescheerd. Zijn donderpreken waarbij hij zijn gezicht niet
toont schrikken de meeste gelovigen af. Maar de grootste shock voor de
kardinalen komt er wanneer de paus openlijk toegeeft dat hij aan zijn
geloof twijfelt. Soms gelooft hij gewoon niet in God. Nee, grapje. Of
toch niet.

Ik had het heel moeilijk met deze jonge, rokende, Cherry cola drinkende paus. Ik vond hem eerst allesbehalve sympathiek. Hij snauwt de zuster af die voor hem kookt, omdat ze hem ter verwelkoming twee zoenen op de wang geeft. De arme oude non is daarna in tranen. Hij verheerlijkt zichzelf en houdt met niemand in zijn omgeving rekening. Maar aan de andere kant zorgt hij voor mirakels. Hij zorgt er door intens bidden voor dat een koppel dat geen kinderen kan krijgen, toch een kindje krijgt. Hij geneest een zieke vrouw. Een machtsgeile zuster in Afrika die van zichzelf denkt dat ze Moeder Theresa is, terwijl ze de lokale bevolking enkel toegang geeft tot drinkbaar water in ruil voor gunsten, wordt miraculeus getroffen door een hartaanval. Een bisschop die talloze kinderen misbruikte in de VS wordt door de Kerk gepardonneerd… en vervolgens naar Alaska gestuurd, waar hij de mis in de vrieskou buiten moet opdragen tot zijn handen er af vriezen.
De serie toont een paus die groeit. Hij ziet in dat sommige van zijn
standpunten onhoudbaar zijn en geeft toe dat hij fouten maakt. En dat
maakt hem aan het einde van de reeks toch sympathiek.
De beelden zijn fris en rustgevend. De serie gaat traag vooruit, maar dat past wel in de algehele sfeer van het Vaticaan. Een speciale rol is weggelegd voor het beeldje van de Venus van Milo, als enige vrouwenlichaam dat de celibataire kardinalen te zien krijgen.
Via de volgende link vind je meer informatie over deze serie op de catalogus van onze bib: '
The young pope'.