We volgen onder andere Camille, een meisje
van vijftien dat omkwam in een busongeval.
Intussen is haar tweelingzus vier jaar ouder dan haar en zijn haar
ouders gescheiden omdat ze het verdriet niet samen konden verwerken. Simon pleegde zelfmoord op zijn huwelijksdag
en keert nu terug naar zijn verloofde.
Zij is intussen hertrouwd en heeft een dochtertje van tien. De zwakzinnige Serge keert terug naar zijn
broer, die hem destijds levend begraven heeft.
En dan is er Victor, een jongetje van zeven dat vermoord werd in 1977,
en dat wordt opgevangen door de getraumatiseerde Julie. Intussen wordt het dorpje geteisterd door
stroomstoringen. Het waterpeil van een
nabijgelegen stuwmeer gaat onverklaarbaar snel omlaag. En na een reeks aanvallen op jonge vrouwen
wordt duidelijk dat de seriemoordenaar die het dorpje jaren geleden teisterde
ook teruggekeerd is…
Deze Franse thrillerserie hield me van begin tot eind op het
puntje van mijn stoel (en zetel). Wat
begint als een emotionele vraagstelling (hoe gaan verschillende mensen om met
de plotse terugkeer van een lang overleden geliefde), gaat over in een
regelrechte horrorserie wanneer je beseft dat niet alleen goede, maar ook
slechte mensen zijn teruggekeerd. En wat
doe je met mensen die zo lang geleden gestorven zijn dat er geen familieleden
meer in het dorp wonen? Ben je verplicht
om hen ook op te vangen? Kan je er zeker
van zijn dat ze aan de goede kant staan?
De tv-serie was een groot succes in Frankrijk
en werd ook in Groot-Brittannië uitgezonden. De schotse band Mogwai zorgde voor de
bijzonder geslaagde en macabere soundtrack.
Rebound won in 2013 onder andere de internationale Emmy Award voor beste
serie.
Via de volgende link vind je meer info over deze serie op de catalogus van onze bib: 'Rebound'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten