Aanrader van Lien: Modern Times, film van Charlie Chaplin

Modern Times dateert uit 1936. Het verhaal werd geschreven en geregisseerd door Charlie Chaplin. In de film probeert de iconische zwerver zich aan te passen aan het moderne stadsleven. Na een zenuwinzinking door het zware werk in de fabriek belandt hij per ongeluk in een betoging, waarna hij in de gevangenis terecht komt en door puur toeval ook weer vrij komt. Zijn pogingen om werk te vinden zodat hij samen met een straatmeisje in een huisje kan wonen zijn stuk voor stuk hilarisch.

Ondanks zijn hoge ouderdom van 80 jaar behandelt de film nog steeds actuele vraagstukken: werkloosheid in tijden van crisis, hoe jezelf staande houden als buitenstaander in een maatschappij die rond geld en status draait. Ondanks deze zware thema’s is het een heel opgewekte, hoopvolle film. De humor in de film is charmant, onschuldig, zonder ooit slap of saai te worden.

De film dateert uit de overgang van stille naar geluidsfilm. Hij is opgebouwd volgens de regels van de stille film: er speelt muziek over de meeste scènes, de dialogen staan uitgeschreven op het scherm, de acteurs gebaren overdreven naar elkaar. Maar er zijn ook geluidseffecten en af en toe wordt er iets geroepen. Op het einde zingt de zwerver, wiens stem we tot dan toe niet gehoord hebben, een liedje. Het is een briljante knipoog naar de overgang van stil naar geluid (een thema dat toen voor veel discussie zorgde): je hoort de stem en het liedje, maar omdat hij de woorden vergeten is, zingt de zwerver alleen maar onzin. Toch kan je perfect zijn verhaaltje volgen door de gebaren en mimiek die hij erbij maakt. En daarmee toont Chaplin op een heel subtiele manier aan dat je toch geen geluid nodig hebt om een verhaal te begrijpen.

Via onderstaande link kan je het nonsensliedje bekijken (en tegelijkertijd zien waar Toon Hermans de mosterd heeft gehaald): 'lied'. 

Via de volgende link vind je meer info over de film op de catalogus van onze bib: 'Modern Times'.