Pushing Daisies is een feelgood- serie met een macabere opzet, en wordt soms omschreven als een “forensisch sprookje”. Want taartenbakker Ned heeft een speciale kracht: hij kan dode mensen voor korte tijd weer tot leven wekken. Het nadeel is dat hij hen binnen de minuut weer moet aanraken zodat ze weer doodgaan, of iemand anders in de buurt moet het bekopen met zijn leven. Samen met de privédetective Emerson Cod, die breit in zijn vrije tijd, en de verliefde dienster Olive Snook lost hij zo mysterieuze moordzaken op, door de slachtoffers in het mortuarium binnen de minuut te ondervragen. Maar dan komt hij onder de slachtoffers zijn jeugdliefde Charlotte Charles (zeg maar Chuck) tegen, vergeet zijn 60 seconden, en laat Chuck in leven. Als hij haar niet weer wil verliezen, mag hij haar nooit meer aanraken; niet gemakkelijk als je verliefd bent! Maar Chuck en Ned zijn inventief: handjes vasthouden met handschoenen aan, kusjes geven met een laagje plasticfolie ertussen, knuffelen in een imkerpak.
De serie heeft een ongebruikelijke visuele stijl, opgewekte personages, snelle dialogen en groteske situaties. Woordspelletjes (Charles Charles, the Darling Mermaid Darlings, Über Life Life Insurance), metaforen en dubbele bodems zorgen voor de humor, en het geheel voelt vooral sprookjesachtig aan. Het geheel is een mix tussen Amélie Poulain en Tim Burton geworden. De achtergronden en outfits zijn symmetrisch, kleurrijk en vrolijk. De afleveringen hebben een verteller, die met warme stem vertelt wat “the Pie maker” en zijn vrienden vandaag weer hebben gedaan. Af en toe wordt er ook gezongen.
Pushing Daisies heeft verschillende prijzen gewonnen, waaronder 7 primetime Emmy awards. Ben je op zoek naar iets totaal anders? Iets origineels dat niet in één vakje te stoppen is? Bekijk dan zeker deze serie!
Via de volgende link vind je meer info over deze serie op de catalogus van onze bib:
'Pushing Daisies'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten