Dialectlezing 'Zele in het Vlaamse dialectlandschap' op dinsdag 12 november

Dialect is geen verbasterd Nederlands, maar een taal op zich. Elk dialect is de voorzetting van taalvormen uit het verleden, mondeling overgeleverd van generatie op generatie. Eén bepaald dialect heeft het geluk gehad om toonaangevend te worden door economische of politieke redenen, en dat heeft dan de cultuurtaal geleverd. Standaardnederlands (het A.N.) is op het Hollandse dialect gebaseerd; de andere dialecten zijn taalkundig en communicatief even waardevol, maar hebben dus minder geluk gehad.

Prof. Jacques Van Keymeulen komt ons vertellen over dialecten, dialectologie en het dialectlandschap in Vlaanderen, dat tot stand kwam in de tijd van de Franken en de Saksen. Hij wijst ons op de kenmerken van het Zeels en de dialecten in de omgeving, en vertelt ons welke plaats het Zeels inneemt in Vlaanderen. Een boeiende lezing die je zeker eens moet komen beluisteren, awa! Deze avond wordt georganiseerd door de Erfgoedcel Land van Dendermonde.

Aanrader van Vicky: Gegroeide schoenen, een boek van Henri Van Daele

Tijd om nog eens een Zelenaar in de spotlights te zetten. De bekendste Zeelse schrijver tot op heden, Henri Van Daele. 

Gegroeide schoenen gaat over zijn grootouders. Deze vier grootouders, Pitjemoer en Mitjemoer, Pitjefaan en Mitjemie werden afzonderlijk beschreven in 3 boeken. Dit boek bevat deze drie verhalen.

Gegroeide schoenen zijn op maat gemaakte houten klompen, net zoals de klompen die gemaakt werden door Pitjemoer.  Pitjemoer is een koppige man, die met zijn hoed op slaapt en zijn vrouw niet gaat bezoeken als ze in het rusthuis wordt opgenomen.  Hij is heel zijn leven klompenmaker geweest, is koning van het kaartspel en wil in zijn eigen huis sterven. Een rusthuis of een ziekenhuis jagen hem angst aan.  Pitjefaan kan alles maken, maar kan niet lezen of schrijven. Zijn vrouw Mitjemie krijgt last van haar zenuwen en zegt dat haar leven gewoon aan haar voorbij ging zonder dat er iets is gebeurd.  Henri beschrijft hoe zijn jongere ik omging met zijn grootouders en hoe anders zijn grootouders in het leven stonden. Hij deed niets liever dan bij hen rondhangen, meehelpen en kwajongensstreken uithalen.

 

Henri van Daele schreef vooral voor kinderen. Dit boek gaat over zijn grootouders, over zijn jeugd en over Zele. Je kan je zo voorstellen hoe het hier in de helft van de vorige eeuw aan toe ging. Zijn boeken lezen heel vlot en zitten vol met prachtige anekdotes. Ik lees en herlees zijn boeken om de paar jaar.

Via de volgende link vind je meer info over dit boek op de catalogus van onze bib: 'Gegroeide schoenen'.

Aanrader van Sanne: Wij, roman van David Nicholls

Op reis neem ik altijd boeken mee in dwarsliggerformaat: erg handig om het aantal kilo's van de bagage te beperken. Snuisterend door deze kleine boekjes botste ik op deze roman, die een aantal gelijknamige werken in onze collectie kent. En ik was bijzonder aangenaam verrast! Lang geleden dat ik nog zo vastgebeten was door een boek en blij was dat ik op vakantie de tijd had om te lezen.

In het verhaal volgen we een Brits koppel met hun tienerzoon op reis doorheen Europa. De reis van de redding, want er hangt een scheiding in de lucht en de vader-zoonrelatie, die nooit geweldig was, zakt steeds verder weg. Douglas, vastbesloten zijn status als echtgenoot en vader te redden, wil er een fantastische trip van maken. Maar hoe meer hij alles probeert vast te houden, hoe meer alles afbrokkelt.

Eigenlijk lopen er twee verhaallijnen door elkaar. Over hoe Connie en Douglas elkaar leerden kennen en samen een gezin stichtten met een beloftevolle toekomst. Over hoe datzelfde gezin nu elkaar verliest en elk hun zoektocht in het leven moeten afwerken. Vinden ze elkaar nog terug? Afwisselend grappig en ontroerend, liefdevol en hard, verwachtingsvol en teleurstellend, … De auteur David Nicholls bewijst alweer wat voor een goede schrijver hij is!

Via de volgende link vind je meer informatie over dit boek op de catalogus van onze bib: 'Wij'. Voor wie niet van de kleine lettertjes houdt, hebben we het boek ook in gewoon formaat.

Aanrader van Mara: Lied van de tijd, roman van Julia Blackburn

Doggerland of Noordzeeland ontstond na de laatste ijstijd en naarmate de temperaturen stegen, werd het een vruchtbaar landschap met mensen die er leefden als jager-verzamelaars. Doggerland was een laagland dat ooit de oostkust van Engeland direct verbond met Nederland en het vasteland van Europa. Het ijs bleef smelten, zodat rond 5000 voor Christus een stijgende zeespiegel het land overspoelde.

Steentjes, tanden, botten, fossielen en artefacten is alles wat er overblijft van dit verzonken land. Wanneer je voorovergebogen, turend naar het zand de Noordzeekust afloopt, heb je kans om een botje te vinden. In ‘Lied van de tijd’ is dit precies wat Julia Blackburn doet. Julia Blackburn verzamelt. Door te verzamelen komen verschillende verhalen aan de oppervlakte tevoorschijn die iets kunnen vertellen over wat ooit eens was, maar nu niet meer gezien kan worden. Verder praat ze met gelijkgestemden. Ontmoetingen met passanten op haar tochten, vissers, wetenschappers,… staan haar toe om een beeld te vormen van hoe het leven zou kunnen zijn geweest in het verloren land.

Ieder hoofdstuk begint met een gedicht, een lied zoals Blackburn het zelf noemt. Deze achttien liederen worden ingeleid door een tekening van de Spaanse kunstenaar Enrique Brinkmann. Het is een associatief, toegankelijk boek geworden over Doggerland.

Via de volgende link vind je meer info over dit boek op de catalogus van onze bib: 'Lied van de tijd'.